مالیات بر خانه‌های خالی
یکی از مشکلاتی که باعث بر هم خوردن نظم و تعادل در بازار مسکن می‌شود، ساخت و ساز مازاد بر میزان تقاضای بازار می‌باشد. وقتی میزان عرضه در بازار از تقاضا بیشتر می‌شود باعث می‌شود سوداگران با خرید واحدهای مسکونی و رها کردن آن از طریق بر هم زدن میزان عرضه و تقاضا و ایجاد تورم، نظم بازار مسکن را بر هم زنند.برای حل این مشکل و تشویق مالکین به اجاره دادن ملک‌های خالی از سکنه خود، قانون گذار با تصویب ماده 54 مکرر قانون مالیات‌های مستقیم تمامی واحد های مسکونی خالی از سکنه را که در شهرهایی با جمعیت بیش از صد هزار نفر می‌باشند را مشمول مالیات در نظر می‌گیرد.
در اصلاحیه این ماده در هر سال برای هر واحد مسکونی که بیش از 120 روز ساکن یا کاربر نداشته باشد به عنوان خانه خالی از سکنه در نظر گرفته می‌شود و به ازای هر ماه بیش از زمان مذکور بدون لحاظ معافیت‌های تبصره این قانون، ماهانه مشمول مالیاتی بر مبنای مالیات بر در آمد اجاره به شرح ضرایب زیر می‌شود:
سال اول-معادل شش برابر مالیات منطقه
سال دوم-معادل دوازده برابر مالیات منطقه
سال سوم به بعد- معادل هجده برابر مالیات منطقه
همچنین واحدهای نوساز پس از 12 ماه و پروژه های انبوه سازی پس از 18 ماه از زمان صدور گواهی اتمام عملیات ساختمانی مشمول مالیات این موضوع می‌شوند.
در راستای این قانون برای شناسایی واحدهای خالی از سکنه سامانه ملی املاک و اسکان در نظر گرفته شده است تا مالکان وضعیت تملک و سکونت خود را در آن ثبت کنند و از این طریق خانه های خالی از سکنه شناسایی شوند.